To Bel, Or Not To Bel

Er stond laatst een artikel in de krant over een Spaans dorp dat weigerde om een GSM-mast neer te zetten en toen ik het las gaf ik deze dorpsbewoners eigenlijk groot gelijk. De bewoners hadden vergaderd en ze hadden wijselijk besloten dat ze het niet nodig vonden. Zij waren bang voor de gevaarlijke straling en vonden het niet nodig om een hip mobieltje te hebben. Zij kozen er dus echt voor om niet mobiel bereikbaar te zijn. Zij kiezen voor rust, geen vervelende beltoontjes, geen Jamba-reclames op de plaatselijke zender en geen irritante mensen die je storen op momenten dat het toch niet uitkomt. Hoe anders is het bij ons?

Er zijn tegenwoordig mensen die gediagnosticeerd worden met een telefoonverslaving, zij worden merkbaar depressiever als zij hun telefoon niet kunnen of mogen gebruiken. Wij kunnen gewoon niet meer zonder dat kleine rekenwondertje. Het is toch opmerkelijk dat in de huidige telefoons een computer zit die meer rekenkracht heeft dan de NASA die had toen zij hun eerste spaceshuttle de lucht instuurde. We gebruiken het apparaatje om foto’s mee te maken, we kunnen filmpjes maken, muziek mee luisteren, het is een wekker, we gebruiken hem als agenda en we kunnen er ook nog eens mee bellen.

Vandaag in de krant stond dat het binnenkort zelfs mogelijk wordt om mobiel te bellen in vliegtuigen. De vraag is alleen maar of we daar echt op zitten wachten. Iedereen die wel eens heeft gevlogen die weet dat er niet echt heel veel ruimte is. Je moet al moeite doen om een goede houding te vinden zodat je niet tegen je buurmannen aankomt. Dan is het volgens mij wel echt voor te stellen dat je niet zo zit te wachten op mobiele gesprekken die nergens over gaan maar toch goed irritant zijn. “Heey met ***, alles goed?” “Waar ik ben? In het vliegtuig, ja ik heb wel tijd om ff gezellig te kletsen en blablablabla.” Dat lijkt me echt nog vervelender dan iemand in de trein die een beetje te luidruchtig een gesprek voert.

Begrijp me niet verkeerd, een gsm kan best wel handig zijn als je echt iemand moet hebben. Maar ik denk dat de telefoonmaatschappijen zich echt rot lachen met de ontwikkelingen van de laatste jaren. Gesprekken duren steeds langer en gaan echt voor de helft van de tijd nergens over, terwijl mobiel bellen echt wel duurder is dan normaal met een vaste lijn bellen. Om de haverklap worden er sms’jes gestuurd waarvoor ook betaald wordt, terwijl sms’jes eigenlijk gratis waren. Voor centrales kost het namelijk niet echt veel moeite om een informatieberichtje van enkele tekens te sturen en toch betaalt de telefoonverslaafde er graag voor.

Ik begin eigenlijk steeds meer hekel aan mijn telefoon te krijgen. Ik heb dat ding wel bijna altijd bij me, maar ik houd helemaal niet van bellen. Ik vind er niets persoonlijks aan om een gesprek te voeren terwijl je elkaar niet kunt zien. Noem me ouderwets maar ik zie iemand liever persoonlijk dan dat ik er een half uur mee aan de telefoon hang. Ik weet dat ik voor sommigen dan ook moeilijk bereikbaar ben, maar ik ben gewoon vaak op plaatsen waarvan ik vind dat ik het niet kan maken om een telefoongesprek te beginnen. Dan kies ik er liever voor om de telefoon te laten gaan dan om de oproep te beantwoorden. Dus sorry als ik moeilijk bereikbaar ben, maar ik heb gewoon geen zin om te bellen.

Ik vind bellen eigenlijk ook veel te gevaarlijk. Er is een tijdje geleden onderzoek gedaan naar de schadelijke effecten van mobiel bellen en uit de resultaten bleek dat er geen negatieve gevolgen waren op korte termijn. Op lange termijn konden ze nog niet meten want zo lang bestaat deze techniek nog niet. Miljoenen mensen gebruiken inmiddels deze techniek, terwijl men niet weet wat de effecten kunnen zijn op lange termijn. Ik, als chronische xenofoob, werd meteen achterdochtig. Er was zelfs een periode dat ik mijn gsm dan weer in mijn rechterbroekzak deed en de dag erna in mijn linkerbroekzak. Want stel je voor, dat over 15 jaar blijkt dat er wel degelijk blijkt dat de straling gevaarlijk is en dat je daardoor 1 testikel niet meer kunt gebruiken. Nou klopte het dan ook niet om mijn beide broekzakken te gebruiken want misschien ben ik nu over 15 jaar mijn beide testikels kwijt, maar toch leek het me toen een slimme oplossing voor mijn achterdochtige angst.

Was het maar weer zoals vroeger, dat je gewoon met elkaar duidelijke afspraken maakte hoe laat je die avond zou gaan stappen in plaats van nu pas ’s avonds beginnen met bellen om iets af te spreken. Hoe gemakkelijk was het om te laat te komen zonder dat je je daar meteen voor hoefde te verantwoorden. Nu word je meteen gebeld als je eventjes te laat bent. Hoe fijn was het om in een ruimte vol met mensen te zitten, zonder dat je je hoefde te haasten om je telefoon weg te drukken omdat je, per ongeluk, je hippe telefoongeluidje nog aan had staan. Wat fijn om gewoon om alleen thuis gestoord te worden, of beter nog, helemaal niet gestoord te worden als je ergens mee bezig bent.

Ik zou wel weer willen dat we terug zouden kunnen naar een tijdperk waarin mobiel bellen nog niet eens bestond, of een koninkrijk waar je niet mag bellen, of een afgelegen plek zonder bereik voor je telefoon. Weet je wat, ik heb eigenlijk wel weer zin in een Spaans avontuur! Of zou ik ook niet meer zonder mijn mobieltje kunnen? Ik vrees namelijk het ergste, want hoezeer ik er ook tegen ben, ik doe er zelf graag aan mee. Ik wil ook elke twee jaar een nieuwe en hippe telefoon die boordevol zit met functies die ik toch nooit gebruik. Ik vind het stiekem toch ook wel gemakkelijk om af en toe te bellen als ik mensen lang niet heb gesproken.

Eigenlijk zou er ook een functie op de telefoon moeten zitten waarmee je aan kunt geven of je wel of niet bereikbaar bent. Als je geen zin hebt, dan schakel je gewoon deze functie in en dan kan je niet gestoord worden. Net zo lang totdat je deze functie weer uit zet en mensen je weer kunnen bellen. Dat is eigenlijk de perfecte oplossing! Dan kan je alleen gebeld worden als het jou uitkomt, jij bent diegene die bepaalt of je telefoon het doet of niet! Ik denk dat ik het ei van Columbus heb uitgevonden net, een innovatief idee! Een gat in de markt! Ik ga nu de telefoonproducten bellen en ik vertel ze over mijn idee. Ik ben de eerste die zoiets bedenkt, het is geniaal en toch nog nooit gedaan. Hoe zou dat nou toch komen?