vv Geldrop

Seizoens Evaluatie

Teamgenoten en andere geïnteresseerden,

Nu het seizoen voorbij is, denk ik dat dit het moment is voor een reflectie over de prestaties van Geldrop 5. Wat is er goed gegaan? Wat is er fout gegaan? Wat kan beter? Wat is al verbeterd en waar zijn we slechter in geworden? Ik denk dat het zeker wel nut kan hebben om onze prestatie eens kritisch (op een positieve manier) te bekijken, zodat we weten wat we volgend jaar moeten doen om kampioen te worden. Want dat is nog steeds mijn streven: Ooit eens kampioen worden met Geldrop 5!

Ik zal positief beginnen. Ik denk echt zeker dat wij de kwaliteiten bezitten om op ons niveau mee te doen om de titel. Dit wil niet per sé zeggen dat we meteen kampioen moeten worden, maar ik word er gewoon strontziek van om telkens maar weer onderaan te bungelen. In mijn vroege jeugd ben ik meer dan eens kampioen geworden en dat gevoel wil ik terug. Familie langs de zijlijn, de wedstrijd winnen, een snoepzak krijgen en zoveel cola drinken als je maar op kan! Of ja, zo ging het vroeger, blijkt dus wel dat ik al lang geen kampioen meer ben geworden.

Helaas heb ik dit jaar de helft van het seizoen gemist omdat ik betaalde vakantie aan het vieren was op Tenerife. Ik zal mijn mening dus ook niet vormen op de verhalen van anderen, maar ik denk dat ik genoeg gezien heb, om een verhaaltje over te schrijven. Waar zal ik eens beginnen, ik denk dat het beter is om positief te beginnen. Wat ik erg positief vind is dat het team nog steeds bij elkaar is. Na 3 jaar gezeik, gezeur en gezanik in het veld is de sfeer gewoon nog erg goed. En dat vind ik best iets om trots op te zijn! Het is nog steeds leuk om te komen trainen en wedstrijden te voetballen en dat komt gewoon door de goede sfeer. Een ander positief iets is het aantrekken van nieuwe spelers. Ik heb Roel niet zien voetballen maar ja, ik hoor dat hij wel een balletje kan trappen dus dat is goed dan. Ook Paul Dekkers is er goed om bij te hebben. Niet om zijn voetbalkwaliteiten natuurlijk maar om zijn eeuwige positivisme in het veld. Verder hebben we nog geen nieuwe aankopen gedaan, maar als ik het roddelcircuit mag geloven dan komen er volgend jaar wat spectaculaire aanwinsten bij.

Aanwinsten die we dringend nodig hebben. Het viel me op toen ik terug kwam uit Tenerife dat we slechter zijn geworden. Ik heb het in mijn vorige stukje ook al gezegd maar er zit gewoon geen lijn meer in het spel. Iedereen doet maar wat en zadelt zijn teamgenoot met problemen op. In het veld is, in de tijd dat ik weg was, geen leider opgestaan. Niemand vulde het gat op dat ik achter liet :) Hierdoor werd het team wat korrels los zand, zonder samenhang en structuur. Een muur zonder cement die zo omver geworpen kan worden. Daarom zijn de prestaties ook niet om over naar huis te schrijven en dus schrijf ik maar gewoon hier. Als ik de trainer mag geloven gaan we volgend jaar voetballen met Paul en Luuk in het centrum en Roel als verdedigende middenvelder die de rest moet aansturen. Ik ben het hier natuurlijk niet mee eens, vanuit een egoïstisch punt gezien, maar verdedigend gezien moet Roel de nieuwe leider worden. Deze taak moet zeker niet onderschat worden en dat heb ik afgelopen zondag wel gemerkt. Het is een ondankbare taak om bij ons als verdedigende middenvelder te moeten staan. Het lijkt alsof je alleen op de wereld bent, de ballen vliegen om en over je heen, je kan je stempel niet op de wedstrijd drukken en door het gebrek aan loopvermogen van teamgenoten lijkt het wel alsof je tegen 3 man staat te voetballen. Opbouwend gezien kan je dus helemaal niets als je steeds de gaten dicht moet lopen die er vallen. Veel mensen onderschatten dit en dit stoot mij tegen mijn zere teen.

Ik zeg niet dat de rest van de posities makkelijk zijn, maar naar mijn mening is de centrale middenveld positie het zwaarst. Er wordt in dit team teveel van verwacht en er wordt teveel verantwoordelijkheid op geschoven.  Ik loop wekelijks de longen uit mijn lijf en toch lijkt het nooit genoeg. Ik zeg niet dat ik het allemaal goed doe, want er zijn zeker dingen die ik moet verbeteren. Een mannetje in de rug of een pass over 40 meter is niet echt aan mij besteed, maar dat weet ik van mezelf. Ik ben erg zelfbewust over dingen die ik wel en niet kan en helaas schort het daar nog wel eens aan bij andere mensen. Dingen die wekelijks fout gaan omdat mensen het verhaal van de ezel niet kennen. Ze blijven herhaaldelijk hetzelfde fout doen zonder een poging tot verbetering te ondernemen.

Volgend jaar wordt er prestatie voetbal gespeeld en ik hoop dat het dan opeens anders zal gaan. Ik hoop dat er harde beslissingen genomen gaan worden en dat de mensen die de pineut zijn, de fout bij zichzelf gaan zoeken in plaats van altijd naar anderen te wijzen. Wat moet er naar mijn idee beter? Achterin moet er gewoon beter verdedigd worden, lekker makkelijk hè. Maar je ziet het elke wedstrijd dat basiszaken fout gaan. Niet meelopen met de tegenstander, verkeerd inschatten van een (hoge) bal of aan de verkeerde kant dekken. Verder mag de inspeelpass naar het middenveld toe wat beter, het zijn altijd hoge ballen of ballen die een paar meter naast je komen en aangezien ik fysiek niet zo sterk ben is het heel moeilijk om die bal te controleren met een man in mijn rug.

Het middenveld mag wel wat dynamischer zijn, meer om de bal vragen, meer lopen zonder bal en gewoon meer hun stempel drukken op de wedstrijd. Verdedigend gezien mag er ook wel wat feller op gezeten worden en altijd verdedigend blijven lopen en niet denken dat iemand anders het wel oplost.

De aanval. Tsja, 39 doelpunten voor en 54 tegen. En dat in 22 wedstrijden. Eigenlijk is het gewoon te dramatisch maar hieruit blijken wel een aantal zaken.We scoren gewoon heel weinig, 1,7 doelpunten per wedstrijd gaat op zich nog wel maar 2,45 doelpunten tegen is gewoon teveel. We vallen eigenlijk gewoon slecht aan en daarom vind ik 1,7 doelpunt per wedstrijd nog wel gaan. Maar het kan veel beter. Er moet meer samen gespeeld worden voorin zodat we makkelijker voor de goal komen. Ook het middenveld speelt hierin een rol, zij moeten immers aansluiten. Als je de kansen van afgelopen wedstrijd ziet, dan is het gewoon bedroevend dat we niet gewonnen hebben. Ik denk dus ook dat als we meer gaan scoren, we veel makkelijker gaan voetballen. Dus niet makkelijk voetballen en dan scoren, maar bij ons werkt het andersom. Meer werken om te scoren, dan pas makkelijker voetballen.

Ik raad gewoon iedereen aan om eventjes bij zichzelf stil te staan en dan te kijken naar verbeterpunten. Het werkt niet als anders dat steeds over jou zeggen, je moet het zelf gaan beseffen. Pas dan is er een kans op verbetering! Ik heb gewoon nog steeds hoop dat het allemaal goed komt met Geldrop5! Hopen jullie met mij mee?

Letters. Woorden. Zinnen. Alinea's. Verhalen. Schrijven is echt mijn ding. Ik vertel in mijn verhalen wat ik dagelijks meemaak of wat er in mijn hoofd speelt. Soms leuk, soms ontroerend, altijd persoonlijk. Ik neem je graag mee in mijn leven...

2 reacties

Reageren?

%d bloggers liken dit: