Niets meer dan een gedachte

Een jaar met hoge toppen,

Maar voor even overheersen diepe dalen.

Gedachten niet te stoppen,

Want al dagen blijft het malen.

Was je na 12 jaar maar weer hier,

Even samen, net als toen.

Kerst weer in het teken van plezier,

Een knuffel, een lach en een zoen.

Iedereen viert het samen deze dagen,

De hele familie bij elkaar.

Maar mijn grote gemis blijft knagen,

En dat maakt het dit jaar extra zwaar.

Een dubbel gevoel, een huilend hart,

Al enkele dagen op een rij.

Een grote leegte, diep en donker zwart,

Het verdriet is echt weer even terug bij mij.

Een blik vol tranen, kijkend naar mijn zoon,

Zijn oma, voor altijd onbekend voor hem.

Oude foto’s, een 2-dimensionaal persoon,

Geen levende herinnering, nooit de klank van je stem.

Een rijker en mooier leven met hem erbij,

Maar het besef is dit jaar extra krachtig.

Jij, ik, hem, maar nooit een wij,

En dat maakt me erg neerslachtig.

Kon hij ook maar voelen en zien,

Hoe jij bijvoorbeeld vroeger naar me lachte.

Dat besef laat me dit jaar extra afzien,

Oma Carla, niets meer dan een gedachte.