Ik leef nog steeds…

Ja mensen, ik leef nog steeds…. na het drukke hoogseizoen programma heb ik weer even tijd om een berichtje te plaatsen.

Maar erg veel heb ik niet te vertellen want tis hier gewoon echt saai. Of ja saai, het werk is echt leuk en de mensen met wie ik samenwerk ook, sommige gasten zijn ook erg leuk maar het dorpje waarin ik mij nu bevind is 3 keer niets, en das dus heel weinig.

Het dorp Playa Paraiso bestaat welgeteld uit 1 grote straat. In deze straat bevinden zich een chinees restaurant, een italiaans restaurant, 3 engelse kroegen, 2 spaanse kroegen, 1 supermarkt, 5 winkeltjes en een speelruimte waar ze ook internet hebben. Dat was het zo ongeveer wel… Elke avond na het werk gaan wij naar een spaans kroegje want het drinken daar kost ons 1 euro per vol glas drank (inclusief alcohol). Negatief is misschien dat hier alleen de plaatselijke spaanstalige bevolking van 65 jaart en ouder binnen komt.

Om het ff kort te zeggen, ik maak hier weinig mee. Heb toevallig vandaag een vrije dag maar het is hier een feestdag en dus heb ik weinig om te doen. Je zou kunnen zeggen “Maar Michiel, je bent in een land waar de zon schijnt, het is 25 graden en je hotel ligt aan de zee, ga toch naarhet strans!” maar helaas, de naam van het dorpje is niet op waarheid berust. Playa Paraiso zou zoiets kunnen betekenen als paradijselijk strand (dat dacht ik de eerste keer toen ik ervan hoorde) maar helaas, niets is minder waard. Ze mogelijk de naam Playa wel schrappen want er is helemaal geen strand, alleen een paar kale rotsen. En dat ligt nou niet echt comfortabel. Op dit moment zijn ze wel een strandje aan het aanleggen bij het hotel, maar net zoals de rest staat de deadline pas gepland over een paar maanden.

Het is echt een supermooi hotel maar ze zijn nog vanalles aan het bouwen. Het is pas open vanaf 6 november 2005 ofzo en dat is te merken ook. Ze zijn nog alles bij aan het bouwen en af aan het maken en dat zijn nou niet echt perfecte werkomstandigheden voor een animatieteam. Petanque spelen op de tennisbaan, basketball met baskets waarvan de netten nog dicht zitten, volleybal zonder net of hek aan de zijkant zodat we steeds de bal 10 meter lager kunnen gaan halen, een discotheek waar de muziek aan 1 kant staat en de lichtinstallatie aan de andere kant bedient te worden… eigenlijk is het echt schitterend. Ik kan me er niet druk om maken maar voor de rest en de gasten brengt het soms wat stress met zich mee.

Mijn nieuwjaar was niet echt fantastisch. Het was het eerste nonalcoholische feestje ooit en het was ook vrij apart om een keer vóór 10 uur smorgens in bed te liggen. Nee om 10 uur smorgens moest ik weer vrolijk aan de start staan om mensen bezig te houden, die het zich in hun bol haalden om te willen geweerschieten om half 11 smorgens op 1 januari…

Erg fijne mensen hier. Ik hou van de mensen, heb inmiddels ook 1 klacht gehad dat ik geen spaans sprak. Maar ja, dat gaat ook beetje moeilijk na 1 maand hier he… En wat betreft die duitsers… ach ja, het blijven duitsers….

Dit was het wel weer voor ff, zal proberen binnekort wat te beleven zodat ik weerwat meer te vertellen heb… voor nu wens ik jullie een fijne ttijd in het ijskoude nederland en tot de volgende keer maar weer

Adios y muchos besos

Michiel