Hoe de Kanaries Goddelijk werden…

Jullie hebben allemaal op deze site kunnen lezen hoe ik in November 2006 ons zaalvoetbalteam introduceerde. Inmiddels zijn we enkele maanden verder en is het seizoen ten einde! Voor de mensen die niet meer weten waar het over gaat, deze link brengt jullie naar het oude artikel zodat jullie weten hoe het ooit is begonnen:

“Hoe de Kanaries goddelijk worden”

Inmiddels mogen wij ons met recht Goddelijk noemen! Het oorspronkelijke idee was om het team dus vanaf het begin Goddelijk te noemen, maar dat vonden we iets te arrogant. We moesten onszelf immers nog bewijzen en we moesten maar strijden om deze titel.

Het seizoen is afgelopen en de rekening is opgemaakt. Wij zijn de terechte kampioen van de Derde Klasse A met overtuigende cijfers. In 18 wedstrijden hebben wij 152 doelpunten gemaakt en hebben onze keepers er slechts 17 doorgelaten. Onze voorsprong op de nummer 2 is een straatlengte en wij hebben bewezen nagenoeg onverslaanbaar te zijn.

Dat is ook niet gek als je tegen teams speelt waar de gemiddelde leeftijd 45 jaar is en waar men smacht naar de zuurstof na een klein half uurtje voetballen. Ik zeg dit serieus met alle respect want het natuurlijk heel mooi om op latere leeftijd nog steeds elke week te voetballen, maar voor ons was dit geen serieuze partij. Ik heb wel genoten van de wedstrijden en wens onze oude tegenstanders dan ook nog veel succes en plezier in de aankomende seizoenen.

Er was slechts 1 team dat echt gewaagd was aan ons, dat was de nummer 2. En net op het moment dat wij in een vormcrisis verkeerden, sloegen zij toe. Hierdoor bleef de competitie spannend tot het einde en werd ons kampioenschapfeest steeds uitgesteld. Uiteindelijk was het dan zover en waren we op donderdag 26 april officieel kampioen zonder zelf te spelen. Ananas United liet punten liggen waardoor wij automatisch niet meer in te halen waren. Het kampioensschap was binnen en wij hoefden niet meer voluit te gaan, hierdoor verloren wij ook deze wedstrijd maar dat maakte niets uit.

Het feest was vrijdag 27 april volgde was er één om niet meer te vergeten. Het feest is mede mogelijk gemaakt door onze sponsor: Café DownTown in Eindhoven. Volgend jaar heten wij dan ook zaalvoetbalvereniging “Café DownTown/De Goddelijke Kanaries”. Het feest bestond uit de uitreiking van de kampioensmedailles, een heerlijk buffet en natuurlijk veel drinken. Het feest was compleet toen wij allemaal shirtloos in het café stonden, een verschijnsel dat alleen op de meest speciale dagen voorkomt. Velen hielden het voortijdig voor gezien omdat een aantal uur bier drinken je niet in de koude kleren gaat zitten. En aangezien we niet zoveel kleren meer aanhadden, was het verstandiger om te gaan.

Op maandag 7 mei mochten we aantreden in de Jan Dankers Wisselbokaal. Een toernooi georganiseerd door de NZVB voor de kampioenen van elke klasse. Twaalf teams streden voor een schitterende beker en natuurlijk de eeuwige roem. Voor de Kanaries was het de eerste keer dat zij deelnamen aan dit toernooi en dus werd het team door mij aangeduid als de underdog. Dit sterk staaltje van psychologische oorlogsvoering is zelfs in de krant terecht gekomen:

De Kanaries in de krant

Vanuit het team kwamen daarna boze geluiden, zij waren het niet eens met deze instelling van hun aanvoerder en zij eisten een rectificatie. Ik heb ze toen deze woorden toegestuurd:

“Geachte helden der kanaries,

Jullie hebben inderdaad goed kunnen lezen dat ik zei dat ‘we niet kwamen om te winnen’.

In de laatste weken van de competitie hebben we bewezen dat we niet goed met druk om konden gaan. De stress die het aankomende kampioenschap met zich mee bracht, zorgde ervoor dat sommigen niet hun gewoonlijke niveau konden behalen. Ik heb ons tijdens dit toernooi in de underdogpositie willen manoeuvreren zodat we ijzersterk toe konden slaan.

En ik ben van mening dat we dat ook hebben gedaan! Waar geen eer te behalen viel, kwamen wij als morele winnaars uit de strijd. Een derde plaats in het algehele kampioenschap van de NZVB is iets om trots op te zijn. Wij stegen op meerdere momenten boven onszelf uit en lieten aan elke tegenstander zien dat wij een geduchte concurrent waren.

Het samenspel was fantastisch, tactisch waren we sterk en onze verdediging was schier ondoordringbaar. Het team was een cohesie van verschillende elementen en dat was de kracht tijdens het toernooi. Wij vulden elkaar aan waar dat nodig was, wij namen posities over alsof het onze eigen posities waren, wij lieten verdedigers voor de goal van de tegenstander komen en de

aanvallers deden er alles aan om de tegenstander te laten scoren. Het vertoonde spel doet mij denken aan het Barcelona in grootse tijden, het Dreamteam waarbij elke speler op elke positie kon voetballen en zo was het team onverslaanbaar.

Ik heb dan ook goede hoop voor het volgende seizoen waarin we gaan laten zien dat we mee kunnen met de besten, als team kan niemand ons verslaan, wij zijn de Goddelijke Kanaries!”

En zo was het ook, wij behaalden een respectabele plaats. Wij werden namelijk 3^e en dat betekent dus dat er maar 2 teams beter zijn binnen de gehele bond. Dat is leuk om te zeggen maar natuurlijk nergens op gebaseerd! Maar nu weten jullie hoe het afgelopen is met dit team. De zomercompetitie staat nu te beginnen en pas in september mogen wij onze kunsten weer laten zien binnen de NZVB. Ik hoop dat jullie dit sterrenensemble massaal komen steunen in hun zoektocht naar glorie!