Familiedag 2006!

Het zit er weer op, 1 van de hoogtepunten van het jaar is gisteravond afgesloten. Ik heb het niet over  het WK dat nu hot is, of andere nationale festiviteiten. Nee, dit verhaaltje gaat over de geweldige familiedag van de familie De Ruijter.

Als je onze familie zou kennen dan zou je weten dat dit garant staat voor 1 groot feest waarbij hoogtepunten worden bereikt maar ook diepe dalen. Ik zal even een kleine schets geven van de mensen die ook mijn naam dragen (en natuurlijk de aangetrouwde mensen die graag deel uit willen maken van deze familie).

Het is de familie van mijn vader zijn kant, een groep kinderen die bestaat uit Hennie, Jan, Jos, Geert en Tiny die de mannelijke kant vertegenwoordigen en de gezusters Dory, Thea en Jo die de familie complementeren. Met 5 zoons was het vroeger natuurlijk een bonte verzameling van herriemakers wanneer het aankomt op prestaties en discussies. Zoals je je wel voor kunt stellen willen zij niet voor elkaar onderdoen wat resulteert in prestatiegedrag in de sport en altijd het hoogste woord willen hebben bij discussies. Hierdoor wordt elke familieaangelegenheid een dag waarbij het maximale decibelniveau meer dan ééns overschreden wordt.

Het lijkt wel een sport op zich om elkaar zoveel mogelijk op te naaien totdat iemand breekt en zich terugtrekt in woede. Ook gister was het weer een feest der herkenning. Het werd dit keer geregeld door de neven en dat stond natuurlijk wel garant voor iets leuks. Het werd dit keer geen kleien, uren wandelen of andere activiteiten bedoeld voor 60+. Het was de bedoeling dat wij om 10 uur zouden verzamelen bij een benzinestation op de snelweg. Typerend waren er weer enkele personen te laat, maar na een Brabants kwartiertje konden wij toch eindelijk op weg naar het Grote Onbekende. Volledig in het ongewisse lieten wij ons voeren door de organisator van de dag. Helaas reden we hem na 10 minuten al kwijt waardoor we meteen verloren waren. We gingen naar een boerenbedrijf waarbij zijn landgoed ingericht was met boerenspelletjes zoals Koemelken, koeienstaart hangen en meer van dit soort ongein.

Het ochtendprogramma stond dus boordevol Oudhollandse spelletjes. Op zich zeker leuk om te doen, maar niet met deze familie. Vals spelen, list en bedrog waren aan de orde van de dag. Meer dan eens werd er geprobeerd over de rug van anderen punten te scoren en dat maakte het natuurlijk ook weer leuk. Ik heb jullie net verteld over het prestatiegedrag van deze familie en dat werd hier ook wederom duidelijk kenbaar. Iedereen van de familie wilde winnen, deden hun opperste best en waren zichtbaar teleurgesteld als zij niet als eerste eindigden. Dit alles ging gepaard met hoongelach van anderen die toevallig wel een keer goed presteerden. De toon was gezet toen 1 lid van de familie zich overal mee begon te bemoeien. Dit zou hem later duur komen te staan.

Na deze uitbundige en vermoeiende activiteiten was het tijd voor bier en een lunch. Na het verorberen van een boerenbruin broodje en een heerlijke pilsener, was het tijd voor boerengolf. Een spel waarbij je met een klomp tegen een oversized golfbal of minivoetbal moet meppen naar een gat in de grond zo’n 100 meter verderop. Uitkijkend voor koeien en producten die zij uit hun achterste rijkelijk laten vloeien moet je een speelveld van 10 hectare door zien te komen. Natuurlijk is dat heel leuk om te doen en vooral heel gezellig, ware het niet dat mensen dachten dat ze dit wel even zouden doen en dan ook volledig voor de eindoverwinning gingen. Met een hoop gezeur en gezanik werden de holes gespeeld, natuurlijk gepaard met enige irritaties bij sommige leden van de familie. Dit bereikte zijn hoogtepunt toen iemand het genoeg vond en recalcitrant niet meer wilde deelnemen. Natuurlijk ging dit ook weer gepaard met de nodige sarcastische opmerkingen van de andere leden van de familie. Na geploeterd te hebben door de uitgestrekte weiden, waren wij toe aan iets anders. De sfeer was gespannen bij sommigen, bij anderen sloeg gezelligheid de boventoon. Het was tijd voor wat anders en dus gingen wij naar het huis van de organisator om daar te kunnen genieten van een heerlijke bbq, gecomplimenteerd met de nodige alcoholische versnaperingen. Al vrij snel had ik schoon genoeg van al dat gezever en eeuwige gediscussieer dat ik mezelf zette achter de televisie om de voetbalwedstrijden te bekijken. Op de achtergrond hoorde ik geschreeuw, gelach en de hevige consternatie. Ik dook in mijn eigen wereld die Voetbal heette en had geen zin meer om deel te nemen aan de zich altijd herhalende gesprekken. Ik neem aan dat het niet anders was dan alle andere jaren en heb me daarom ook maar weinig buiten gemeld. Simpelweg omdat het toch geen zin heeft om iets te zeggen en ik gewoon moe wordt van altijd maar dezelfde zeurderijen.

Begrijp me niet verkeerd, ik vond het een hele leuke dag, maar als ik kan kiezen tussen voetbal kijken of een discussie met mijn familie, dan kies ik zonder twijfel het eerste. Dat is ook precies wat ik gedaan heb en daarom heb ik een heel goed gevoel over gisteren. De uiteindelijke score kwam neer op 3 zatte ooms, een zatte vader, Argentinië dat laf speelde, heerlijke baco’s, niet goed gebakken kip, een leuke dag vol spelletjes, een hoop gezever, gemauw en gezelligheid en natuurlijk de altijd vertrouwde familieruzie. Tegen half 12 was het tijd om naar huis te gaan oen om deze dag achter ons te laten. Ik kijk nu alweer uit naar volgend jaar, waarbij het ongetwijfeld hetzelfde zal vergaan. Niet dezelfde activiteiten, helaas geen WK, maar wel alles wat onze familie typeert. Een hoop gezever en alcoholische versnaperingen wat het eigenlijk altijd wel weer de moeite waard maakt. Ik heb nu alweer zin in volgend jaar!