Een hekel aan december

Het is officieel: wat heb ik toch een hekel aan december. Letterlijk de meest verschrikkelijke maand van het jaar!

Nu valt pas echt op wat voor mistroostig weer het is als je in het donker naar je werk gaat en ook in het donker weer thuis komt. Daarnaast is december ook de maand van de balans opmaken. Elk jaar weer merken dat je nog geen reet hebt bereikt en dat van je goede bedoelingen niets is terecht gekomen. Wat heb ik dit jaar nou bereikt waardoor ik met een goed gevoel terug kan kijken? Geen zak, 2011 is wederom weer niet mijn jaar geworden.

En dan die feestdagen, die de eerstkomende jaren geen feest meer zullen zijn. Een grote doffe ellende is het! De 23e blijft een zure nasmaak houden, ook al is het alweer de 4e keer 23 december. Kerst blijft daardoor ruk, maar natuurlijk ook de rest van de feestdagen als je beseft dat je nooit meer dat vertrouwde familieale feestgevoel van vroeger terug krijgt. Iedereen zit gezellig bij z’n familie om zich vol te gooien met drank en voedsel, terwijl het voor mij elk jaar weer puzzelen is met wat ik nu toch weer moet gaan doen.

Gelukkig ga ik dit jaar gewoon een weekend lang met Kerst op stap en vult dat enigszins het grote gapende gat. Het zware gat van het drankgelag met vrienden vult het andere met gemak. Daarnaast ontvlucht ik oud&nieuw door met een paar man naar Londen te gaan voor een onvergetelijke jaarwisseling! Dat kan ik alleen maar omdat ik een goede baan heb en tegenwoordig de mogelijkheden heb om wat leuks te doen. Net zoals ik naar Brazilie ben geweest en er voor volgend jaar onder andere een tripje Zuid-Amerika op de planning staat.

Ach, eigenlijk heb ik het zo slecht nog niet…