Een groot geheim bewaren

“Kun je een heel groot geheim bewaren”, vroeg mijn vrouw aan haar zoon op weg naar school toe. Het was inmiddels drie dagen na de positieve test en het werd steeds moeilijker om het voor ons te houden. Hoe pril het ook was, je kon het meteen zien aan een welgevormd klein buikje bij mijn vrouw.

Ze douchen vaak samen en hij had de avond van tevoren al gezegd dat haar buik dikker was. Ze wilde het dus eigenlijk ook graag met hem delen, omdat hij natuurlijk een grote broer zou worden. En de functie Grote Broer was natuurlijk een heel belangrijk functie, vonden we allebei. Ik wilde er eigenlijk nog even mee wachten om het met hem te delen, omdat hij de vorige keren toch ook wel heel veel verdriet had dat zijn functie niet meer doorging.

Zelfoverschatting

Mijn vrouw kon echter niet langer meer wachten. Volgens haar zou hij het toch binnenkort merken en als het onverhoopt mis zou gaan, zou hij het helemaal merken. Onderweg naar school vroeg ze dus of hij een groot geheim kon bewaren en natuurlijk kon hij dat, volgens hemzelf. Nu hebben kinderen van 7 vaker last van zelfoverschatting, maar nu was hij er echt helemaal van overtuigd.

De Grote Broer

“Ja mama, dat kan ik echt!”, zei hij zeer overtuigend. Mijn vrouw zei nog dat hij het dan tegen helemaal niemand zou mogen vertellen. Hij beloofde het plechtig en oprecht. Mijn vrouw vertelde hem dat hij weer Grote Broer zou kunnen worden en dat toverde een grote glimlach op zijn gezicht. “Ohh mama, ik hoop zo dat deze baby deze keer niet dood gaat!” Mijn vrouw vond dat zo mooi en gaf hem een knuffel.

Niemand is 1 iemand

Ze liepen samen verder en in zijn hoofd sprongen de gedachten meteen heen en weer uit enthousiasme. “Mag ik het dan ook niet tegen Michiel zeggen?”, vroeg hij oprecht, omdat hij net had beloofd dat hij het tegen niemand zou zeggen. “Ja, Michiel weet het ook, dat mag wel.” Hij ging verder: “En tegen Ome Wesje? Of tegen Oma? En tegen papa?” Nee, zij moesten nog even wachten op het nieuws.

Babykamer

Hij mocht het echt tegen niemand anders zeggen. In de hoop dat hij zich aan die afspraak zou houden, maakte ze de afspraak met hem dat hij het tegen iedereen zou mogen zeggen als de wereld het eindelijk mocht weten. En natuurlijk ging hij daarmee akkoord. Mijn vrouw vertelde dat we daar nog tijd genoeg voor hadden en dat er in de tussentijd nog veel moest worden gedaan om klaar te zijn voor de baby. De waskamer moeten we bijvoorbeeld nog omvormen tot babykamer.

Ze liepen nog even verder en je zag hem denken. Hij stopte, keek omhoog en zei: “Mama, de baby kan gewoon bij mij in bed slapen hoor.” Het perfecte antwoord van een echte Grote Broer.