Dineren in maffiasferen bij Sopranos
De piranha’s in het aquarium achterin restaurant Sopranos ogen hongerig en gevaarlijk. In de beginjaren zwommen er zelfs haaien in het aquarium aan de wand. Het zijn niet alledaagse zaken voor een restaurant, maar het past prima in het concept van Sopranos. De voormalige eigenaar was een ontzettende fan van de gelijknamige televisieserie over de Amerikaanse maffia en besloot om het restaurant geheel in het thema te laten. Vijf jaar later staat dat concept nog steeds als een huis en valt de bezoeker van de ene verbazing in de andere.
De indeling van restaurant Sopranos op het drukke Stationsplein is wat onconventioneel. Bij binnenkomst loop je meteen tegen een verhoogde bar waar je vriendelijk wordt verwelkomd door eigenaar Robin Wijnen. Rechts is een wat grotere ruimte met langere tafels voor grotere groepen, linksaf staan de knussere tafels.
Luxueus
Wat direct opvalt, is de balans tussen materialen en kleuren. De materialen bestaan uit rustieke stenen en zware houten balken. Geheel in het teken van de maffia is gekozen voor zwart en rood. Dat komt vooral naar voren bij de afbeeldingen van maffiafilms tegen de muren. De achtergrond is zwart en met een zacht rood led-licht krijgen de portretten een stijlvol effect. Het interieur is strak, ruw en toch oogt het luxueus. De ruime leren fauteuils hebben zelfs wieltjes.
Midden in de zaak is de wenteltrap omhoog naar de tweede en derde verdieping. Op de tweede verdieping vind je weer mooie afbeeldingen aan de wand, zwart en rode kleuren en mooie houten tafels. Sopranos kent 110 couverts in een beperkte ruimte, maar de tafels staan genoeg uit elkaar zodat je geen ‘last’ hebt van andere bezoekers.
Perfectioneren
Het restaurant in zijn huidige vorm is het werk van vijf jaar perfectioneren, beaamt Wijnen. Hij nam het restaurant over met de chef-kok (Roel v/d Broek) van de toenmalige eigenaar en legde meer de nadruk op comfort. Het begin was rustig en dat was prima om de zaak te verfijnen. “Ondanks de economische crisis zijn we bij het thema gebleven en dat betaalt zich nu uit”, vertelt Wijnen. De bevlogen eigenaar praat vol passie over de drie belangrijke zaken in zijn restaurant: het personeel, de kwaliteit van het eten en het gevoel van de bezoeker.
Wijnen wil dat de bezoeker zich thuis voelt en daar wordt alles voor gedaan. Het personeel is jong en enthousiast, maar weet waar het mee bezig is. Wijnen: “Ze voelen perfect aan wat de gasten van hen verlangen voor een perfect avondje uit.” De service is inderdaad bij iedere tafel prima. De bediening komt regelmatig vragen of ze nog iets kan betekenen, zonder dat het vervelend wordt. “We willen de gasten van begin tot het eind een goed gevoel geven, in combinatie met goed eten. Zeker in deze tijd is de verhouding tussen prijs en kwaliteit erg belangrijk.”
Halve kilo ossenhaas
De menukaart van Sopranos is vooral gebaseerd op kwalitatieve vlees- en visgerechten. Voor de grote eters is er zelfs een gegrilde ossenhaas van 500 gram of een rib-eye steak van 600 gram. De kaart kent verder gebruikelijke gerechten, maar voor wie eens uit de band wil springen, staat er ook een kangoeroefilet op. Deze avond komen er diverse gerechten op tafel, zodat we ‘van alles wat kunnen proberen’. Het voorgerecht is een grote schaal Sopranos tapas met garnalen, inktvisringen, een warme tortilla met kaas, een lamskoteletje en Iberico ham. Een gebalanceerde mix tussen warm en koud, maar allemaal even goed op smaak.
Het hoofdgerecht is een bord met een garnalenspies, een tonijnfilet, een gegrilde ossenhaas en een hertenhaasfilet. Als bijgerecht staan frietjes, een maïskolf en een schaal pasta met knoflookolie op tafel. Het vlees en de vis zijn medium gegrild en erg sappig. De garnalen zijn knapperig, zonder dat het taai wordt. Op het bord vind je geen poespas: naast wat garnering krijgen het vlees en de vis de volledige aandacht. Ook al ligt het op één bord, het heeft ieder een eigen voortreffelijke smaak.
In dit restaurant heb je geen scherp mes nodig, want het vlees is zo goed bereid dat je er simpel doorheen snijdt. Het is een goed teken dat de pasta en maïskolf nagenoeg onaangetast zijn, de rest was gewoon te lekker. Je betaalt wellicht wat meer dan in andere restaurants (ongeveer 35-40 euro per persoon), maar dat proef je ook meteen.
Details
Voor een nagerecht is (helaas) geen ruimte meer, maar alleen het bekijken van de menukaart is al de moeite waard. Het wordt gepresenteerd op een schilderijtje op een standaard. Wéér een voorbeeld van een bijzonder detail in dit restaurant. Net als de fles wijn op tafel met Sopranos etiket. Net als de muur bij de toiletten waar het woord Sopranos met bierdopjes is uitgebeeld. En net als de sfeerverlichting onder de wenteltrap, waardoor die dode hoek toch een functie heeft.
Wijnen blijkt gelijk te hebben over zijn drie-eenheid. Het personeel zorgt goed voor de gasten, van het eten kun je echt genieten en door alle details krijgt het restaurant een huiselijke sfeer. En dat zelfs met die onheilspellende piranha’s.
Michiel
Letters. Woorden. Zinnen. Alinea's. Verhalen. Schrijven is echt mijn ding. Ik vertel in mijn verhalen wat ik dagelijks meemaak of wat er in mijn hoofd speelt. Soms leuk, soms ontroerend, altijd persoonlijk. Ik neem je graag mee in mijn leven...