Alleen het allerbeste is goed genoeg voor je eigen kind
Dekentjes in allerlei kleuren en materialen. Overtrekken in allerlei kleuren en materialen. Hoeslakens in allerlei kleuren en materialen. Alles is in heel veel kleuren en in heel verschillende materialen. En dan staan we alleen nog maar bij het bed-gedeelte van de winkel met de naam Baby-Dump. Die hel zou nog enkele maanden duren.
Er ging een wereld voor me open toen ik voor de eerste keer een babyzaak binnenstapte. Als je een doe-het-zelf-zaak binnenstapt, weet je dat je veel verschillende soort klusspullen aantreft. Als je een sportwinkel aantreft, krijg een breed assortiment voor veel verschillende soort sporten. Een babyzaak is echter gericht op één ding: de baby. En ik wist oprecht niet dat ze daar zo veel verschillende spullen voor hebben die je ook nog ECHT eens nodig blijkt te hebben. Maar echt!
Heel veel keuze
We zijn inmiddels in een paar van die babywinkels geweest en eigenlijk is de opzet altijd hetzelfde. Het zijn enorme winkels met heel veel licht en verschillende afdelingen. Bij de babykleren heb je kleren in allerlei kleuren en maten, en nog meer kleuren en nog meer maten. Er staan dieren op. Of spreuken. Of tekeningen. En dat allemaal in verschillende varianten waarbij het echt nodig is dat de sokken matchen met de broek, de broek met het shirt, het shirt met het jasje, het jasje met het mutsje, het mutsje met het slabbetje en ga zo maar door.
Ik, lekker online shoppen zonder veel gedoe, stond echt versteld van het aanbod en in de winkel leek het echt alsof we dat allemaal nodig hebben. Zelfs een mutsje, terwijl ons kind geboren wordt terwijl het buiten 30 graden is. Maar goed, ik ben geen expert en ik heb me laten vertellen dat dit echt nodig is.
Controleren of je alles hebt
Je krijgt als onwetende aanstaande vader trouwens ook heel veel materiaal om te bevestigen dat het nodig is. De verloskundige komt eerst met een lijst van spullen en attributen die nodig zijn. Ze komen van de kraamzorg zelfs nog een keer bij je thuis ‘om te controleren of je wel alles hebt’, werd me constant verteld. Bij de babywinkels is die lijst van broodnodige spullen zelfs nog langer. En reken maar dat je minimaal twee verschillende soorten thermometers nodig hebt, meerdere soorten en formaten en kleuren lakens, specifieke handdoeken in meerdere soorten en maten en kleuren.
Het is gewoon een psychologisch spel dat met iedere ouder wordt gespeeld en waar iedereen intuint. Met open ogen. Iedere ouder wil het beste voor zijn kind. Want je hebt bijvoorbeeld normale matrasjes die prima zijn, maar je hebt ook matrasjes met extra luchtdoorlatende topper, zodat je zeker weet dat je kindje veilig blijft ademen. Ja, je wilt niet de vader zijn die zijn kind dood laat gaan voor slechts 100 euro minder. Dus die pak je maar. Hetzelfde geldt voor zo’n autostoel. Je hebt prima autostoelen, maar je hebt ook een veiligere optie met extra bevestiging en steun in de nek. Een stuk veiliger én duurder. De optie ‘veilig en goedkoop’ blijkt niet te bestaan in babyland.
Geen saaie kamer
Je wilt niet dat je later spijt krijgt dat je alsnog niet voor die veilige optie bent gegaan.En zo word je constant helemaal gek gemaakt in die babywinkels. Tientallen babykamers, met verschillende onderdelen om het op te leuken. Dan heb je nog de opvulling voor de babykamer, want je wilt natuurlijk niet dat je spruit om een saaie kamer ligt te slapen. Allerlei beestjes, posters en lampjes. De een nog schattiger dan de ander. En een kinderwagen is natuurlijk niet compleet zonder bijpassend lakentje in dezelfde kleur als de babykamer. Natuurlijk niet. Ook al komt die kinderwagen nooit boven.
Fiepjes! Wat te denken van fiepjes. Een fiep is een fiep, zou je zeggen. Of speen. Zou ik zeggen. En natuurlijk had ik het verkeerd, want ze hadden gewoon een heel rek vol met verschillende soorten spenen. In allerlei soorten en kleuren en maten en materialen. Want stel je toch eens voor dat de baby die ene speen niet fijn vindt, dan moet je natuurlijk wel weer wat te kiezen hebben. Zucht…
Het kind wint. En de babywinkel
Voor iemand met toch al een lichte vorm van keuzestress, was het een flinke opgave om hier goed mee om te gaan. Uiteindelijk heb ik me er aan overgegeven en ging ik mee in die emotionele afpersing. Het begon te lijken op een soort sport om de juiste spullen bij elkaar te vinden. En zoals bij elke sport is er een winnaar en een verliezer. De verliezer is duidelijk mijn portemonnee en de winnaar is mijn ongeboren zoon die nu al een grotere en beter gevulde kledingkast heeft dan ik.
We hebben nu écht bijna alles in huis en wat mij betreft kan ‘ie komen. Hij komt in ieder geval letterlijk in een gespreid bedje terecht, inclusief bijpassend dekentje, speeltje, muziekmobiel, pyjamaatje, boxkleed en loopwagentje.
(En ja, voor dit verhaal zijn we ook bij Prenatal geweest. In Eindhoven en in Best. En bij Van Asten in Tilburg. En bij Babypark in Veldhoven. Wat de winkel ook was, de ervaring was hetzelfde…)
Michiel
Letters. Woorden. Zinnen. Alinea's. Verhalen. Schrijven is echt mijn ding. Ik vertel in mijn verhalen wat ik dagelijks meemaak of wat er in mijn hoofd speelt. Soms leuk, soms ontroerend, altijd persoonlijk. Ik neem je graag mee in mijn leven...