2 Weekjes alweer…

Beste mensen,

Ik ben alweer zo’n 2 weekjes in Nederland en het wordt dus ook weer hoog tijd voor een nieuw verhaaltje omtrent mijn welzijn. Ik weet het, het heeft eventjes geduurd maar het lijkt wel alsof ik last begin te krijgen van een writer’s block. Dit houdt in dat je niets meer kan verzinnen en dat er dus niets creatiefs meer uit je vingertjes komt. Normaliter barstte ik van de ideeën en hoefde ik mij maar achter de computer te zetten om ellenlange verhalen te schrijven. Nu lijkt het er gewoon op alsof ik gewoon een druk voel waardoor ik niet meer kan publiceren. Komt dit door de druk van een eigen website zodat ik wel moet schrijven en het me dan niet meer lukt? Of komt het gewoon omdat ik de afgelopen 2 weken helemaal geen zak gedaan heb.

Ik denk persoonlijk het tweede. Het is schitterend om weer in Nederland te zijn. Heerlijk om te zien hoe de leventjes van jullie hier gewoon door zijn gegaan en dat er weinig veranderd is sinds 5 maanden geleden. Ben ik wel veranderd? Nou, in die tijd dat ik daar was heb ik zeker wel heel veel andere dingen gedaan dan de dingen die ik hier nu doe. Van het elke dag sporten en actief bezig zijn, is de laatste twee weken niet veel gekomen. Maar ja, dat komt nog wel. Ik had deze 2 weken ingepland met lekker niets doen en dat is eigenlijk ook el aardig gelukt.

Zo ben ik best veel bij mensen geweest en heb ik heel veel mensen gesproken en andere sociale dingen gedaan. Ik ben weer lekker op stap geweest en heb ook weer heerlijk kunnen voetballen. Eigenlijk zijn deze twee weken alleen maar positief geweest. Nou ja, niet alleen maar eigenlijk! Ik vond het altijd grappig om te zien hoe immigranten uit warmere oorden volledig ingepakt over straat liepen en het altijd koud vonden in Nederland. Nou ik kan inmiddels beamen wat zijn bedoelen. Ik heb de eerste paar dagen rillend rond gelopen. Ik voelde mij als een neger in een koelcel bij een ijscofabriek. Jezus, wat was het hier koud! Maar ja da’s ook niet gek als ik het daar niet kouder heb gehad dan 18 graden in de winter. Maar na twee weekjes ben ik ook hier weer aan gewend. Wat ook wel grappig is, ik heb de afgelopen 2 weken eigenlijk alleen maar dezelfde verhalen verteld. Ik ben nooit zo van het vertellen maar als je 5 maanden weg bent geweest dan moet je de mensen in je omgeving wel kunnen laten weten hoe het geweest is en wat je allemaal hebt gedaan enz. Het viel me wel op dat de mensen altijd dezelfde vragen hadden en daar had ik dan ook wel meestal een standaard verhaaltje op terug te zeggen. Helemaal niets verkeerds mee natuurlijk omdat het wel attent van hen en zeer informatief van mij uit was. Maar ja, als ik heel eerlijk ben, ik heb eigenlijk weinig erover te vertellen. Het lijkt net alsof ik daar heel weinig heb mee gemaakt omdat ik er niets over kan zeggen. Maar dat ligt natuurlijk geheel aan mij. De meeste mensen maken niets mee en kunnen daar uren over lullen. Ik heb best veel mee gemaakt maar voor mijn gevoel is dat nooit interessant genoeg om te vertellen. Niet dat ik bot wil doen en niets wil zeggen dan hè, maar voor mijn gevoel wordt jullie leven er niet beter van als ik alles vertel wat ik daar gezien en gedaan heb. Jullie leven wordt alleen beter van het regelmatig lezen van mijn website natuurlijk.

Waar ik ook weer aan gewend ben is het drinken. Het voelt alsof ik nooit ben weggeweest. De eerste zaterdag na het stappen hier, had ik last van een griepje. Een klein naar gevoel wat tot ’s avonds 8 uur geduurd heeft. Maar de laatste tijd gaat ook dit weer beter. Ik weet niet of dat wel zo positief is, want ik wil niet vervallen in oude gewoontes. 3 a 4 keer in de week op stap, dat hoeft voor mij echt niet meer. Ook het niets doen wil ik niet meer. Ik ben eindelijk mijn buikje kwijt, zit goed in mijn vel en dat wil ik niet gaan verpesten de aankomende tijd.

Maar ja, wat wil ik dan wel gaan doen? Dat is een vraag die heel veel mensen mij stellen. Op het moment heb ik nog geen flauw idee. Ik ben daar nog niet over na aan het denken omdat zoiets wel komt denk ik. Ik moet voor nu wel een baantje hebben maar ook dat heb ik nog niet gevonden. Weten jullie nog iets leuks?

Voor nu is het wel weer ff genoeg geweest. Wil namelijk ook nog een column gaan schrijven voor Geldrop 5 en ik moet eventjes een digitale camera gaan uitzoeken want ben de oude kwijt geraakt. Dus de groeten voor nu, en kom snel weer terug voor meer spannende verhalen uit het leven van Michiel de Ruijter.